در حالی که دی ماه ۱۴۰۳ رو به اتمام است، هنوز خبری از بازگشایی پیستهای اسکی پرمخاطب ایران نیست.
به گزارش wintersportsnews، به جز پیست اسکی توچال که همین چند روز پیش فعالیت خود را آغاز کرد و بخش مبتدی پیست دربندسر، دیگر پیستهای اسکی بزرگ و مهم ایران غیرفعال هستند. اما چرا در ایران همواره باید چشم به راه آسمان باشیم تا پیستهای اسکی باز شوند؟
از کیفیت پایین خدمات، دستگاههای بالابر قدیمی، صفهای طولانی، بلیت گرانقیمت و دیگر مشکلات پیستهای اسکی ایران که بگذریم، باید پرسید چرا این پیستهای از دستگاههای برفساز استفاده نمیکنند تا حداقل شاهد فعالیت طولانیمدت و با کیفیت آنها باشیم؟
به جز چند دستگاه برفساز که در ۲ پیست اسکی ایران وجود دارد و فقط بخشی از این پیستها را پوشش میدهد، باید پرسید چرا پیستهای اسکی ایران بخشی از درآمد خود را برای خرید دستگاههای برفساز اختصاص نمیدهند تا اینگونه در آستانه نیمه زمستان هنوز پیستهای بزرگ غیرفعال هستند.
پیستهایی که میتوانند با بهرهگیری از دستگاههای برفساز زمان بهرهبرداری خود را به حداقل ۶ ماه در سال را افزایش دهند.
مشکل نبود دستگاههای برفساز در پیستهای اسکی ایران سالهای سال است پابرجاست و هنوز چارهای برای آن اندیشیده نشده است.