کاروان ایران در نهمین دوره بازیهای زمستانی به میزبانی هاربین چین بدون این که مدالی کسب کند به کار خود پایان داد تا ضعیف‌ترین نتیجه ایران در طول ادوار مختلف این رویداد رقم بخورد.
به گزارش wintersportsnews و به نقل از خبرگزاری مهر، همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، کاروان اسکی ایران در نهمین دوره بازیهای آسیایی زمستانی با یک نمایش ضعیف و ناامیدکننده به کار خود پایان داد. علیرغم فاصله زمانی ۸ ساله از بازیهای آسیایی زمستانی قبل (ساپورو ۲۰۱۷) تا این دوره از بازی‌ها، اسکی‌بازان ایرانی هیچ برنامه مدونی برای بالا بردن سطح آمادگی خود نداشتند.
اوضاع در سال منتهی به بازیهای آسیایی ۲۰۲۵ بحرانی‌تر هم شد. عدم بارش برف و عدم برنامه‌ریزی فدراسیون برای اردو یا مسابقات برون‌مرزی باعث شد تا اسکی‌بازان ایران تقریباً بدون حضور در حتی یک اردو یا رویداد استاندارد عازم یابولی شوند، جایی که آسیایی‌ها اتفاقاً به‌خوبی برای حضور در آن آماده شده بودند.
محمدکیا دبندسری و مریم کیاشمشکی با مربی‌گری باقر کلهر در اسکی آلپاین و سمانه بیرامی‌باهر، عاطفه صالحی، ساحل تیر، فرنوش کیاشمشکی (بانوان)، دانیال ساوه‌شمشکی، مهدی تیر، علیرضا مقدید، سید احمدرضا صید (آقایان) با مربی‌گری سید مصطفی میرهاشمی در بخش آقایان و آزاده کیاشمشکی در بخش بانوان ترکیب کاروان اسکی ایران را تشکیل می‌دادند. مرتضی ساوه‌شمشکی نیز سرپرستی این کاروان را بر عهده داشت.
مرور عملکرد اسکی ایران در این دوره از بازی‌ها نشان می‌دهد وزارت ورزش و در رأس آن فدراسیون آینده اسکی ایران، که رئیسش احتمالاً به‌زودی مشخص می‌شود، باید فکری اساسی به حال سر‌و‌سامان دادن به این اوضاع کند. در حالی که فدراسیون عیسی ساوه‌شمشکی در سال‌های دور هر دوره بهتر از دوره قبل نتیجه می‌گرفت، حالا و در طی سالیان اخیر انتظار برای کسب نتیجه ضعیف‌تر از دوره قبل به امری عادی تبدیل شده است.
کوچک‌ترین تیم اسکی آلپاین ایران و رویای نقش بر آب
اسکی آلپاین با تنها دو نماینده به این دوره از بازی‌ها اعزام شد. این کوچک‌ترین تیم اعزامی آلپاین کشورمان به بازیهای آسیایی زمستانی بود. محمدکیا دبندسری، تنها دارنده مدال بازیهای آسیایی زمستانی ایران، به‌عنوان اصلی‌ترین شانس کسب مدال در این دوره تلقی می‌شد؛ اسکی‌بازی که در نشست بدرقه کاروان ورزشی ایران (کاروان فجر) در کمیته ملی المپیک به‌وضوح از عدم آماده‌سازی اسکی ایران برای بازیهای آسیایی گلایه کرد و گفت: انتظار مدال نداشته باشید. دبندسری که حتی یک برنامه آماده‌سازی برای حضور در این مسابقات نداشت، علیرغم تلاش فراوان موفق نشد از رقیبان قدرتمند آسیایی خود پیشی بگیرد و به جایگاه هشتم مارپیچ کوچک بسنده کرد تا رویای تکرار مدال بازیهای آسیایی نقش بر آب شود. مریم کیاشمشکی نیز در اولین حضور خود در بازیهای آسیایی زمستانی، در غیاب چهره‌های باتجربه‌تر، در مانش دوم مارپیچ کوچک بانوان موفق نشد به خط پایان مسابقات برسد تا کار اسکی آلپاین بدون کسب نتیجه در این مسابقات به پایان برسد.
تیم پر‌تعداد صحرانوردی و نتایج دور از انتظار
در اسکی صحرانوردی، با توجیه مسئولان فدراسیون برای حضور در مسابقات تیمی (امدادی)، تیمی بزرگ‌تر اعزام شد. ۴ ورزشکار خانم و ۴ ورزشکار آقا در مسابقات اسپرینت (سرعتی)، پاتیناژ ۵ کیلومتر بانوان، پاتیناژ ۱۰ کیلومتر آقایان و رقابت‌های ۴ در ۵ کیلومتر تیمی بانوان و ۴ در ۷.۵ کیلومتر تیمی آقایان شرکت کردند.
در حالی که اسکی صحرانوردی نیز در سال ۲۰۱۱ در رشته جهت‌یابی هم در بخش انفرادی و هم در بخش تیمی به مدال رسیده بود، نتایج اسکی‌بازان ایرانی در این دوره از بازی‌ها ضعیف و غیر‌قابل‌قبول بود. عملکرد ضعیف کمی و کیفی اسکی‌بازان، اختلاف زمانی بالا با نفرات برتر، کسب رتبه‌های حتی بالای ۳۰، به‌وضوح سطح این روزهای اسکی ایران را نشان می‌دهد؛ اسکی‌ای که استعدادها و پتانسیل‌های ویژه‌ای دارد، فدراسیون جهانی‌اش به‌شدت از کشورهای در حال توسعه حمایت می‌کند و شرایط برای رشد مهیاست، ولی با عدم مدیریت و بی‌توجهی مسئولان، کار به جایی می‌رسد که اسکی‌بازان ایرانی که روزی حداقل از مدعیان کسب نتیجه در آسیا بودند، هم در بخش انفرادی و هم تیمی، هم کمی و هم کیفی، بسیار ضعیف ظاهر شوند.
در نخستین رقابت اسکی صحرانوردی در این دوره از بازی‌ها، تیم‌های اسپرینت بانوان و آقایان موفق به صعود به مرحله نیمه‌نهایی نشدند. در ۵ کیلومتر پاتیناژ بانوان، رتبه‌های ۱۹، ۲۲، ۲۳ و ۲۴ برای اسکی‌بازان ایران حاصل شد. در ۱۰ کیلومتر پاتیناژ مردان هم رتبه‌هایی بهتر از ۲۹، ۲۷، ۱۹ و ۳۱ به دست نیامد. در آخرین روز رقابت‌ها نیز در بخش امدادی تیمی، تیم‌های بانوان و آقایان در جایگاهی بهتر از ششمی قرار نگرفتند.
در واقع، تیم بانوان آخر و در جمع شش تیم، ششم شد و تیم آقایان در جمع ۹ تیم، در جایگاه ششم قرار گرفت.
در این بین، آنچه مسلم است این است که نمی‌شود هیچ ایرادی به اسکی‌بازان تیم‌های ملی گرفت. نتایج در ورزش اسکی به‌صورت مستقیم وابسته به میزان آماده‌سازی ورزشکاران، تمرین روی برف، برف مصنوعی و حضور در کمپ‌های بین‌المللی با استانداردهای به‌روز دنیا است. چطور می‌شود از اسکی‌بازانی که حتی مسابقه تدارکاتی نداشته‌اند انتظار نتیجه داشت؟ اگرچه سمانه بیرامی‌باهر و دانیال ساوه‌شمشکی در اسکی صحرانوردی در چند مسابقه حضور پیدا کردند، ولی آمادگی سایر ملی‌پوشان رقمی نزدیک به صفر بود تا کاروان اسکی ایران یکی از ضعیف‌ترین نتایج تاریخ حضور خود در بازیهای آسیایی زمستانی را رقم بزند.
